Wspomnienie pośmiertne

Barbara Geruszczak  

5 listopada 1991 r. odeszła na zawsze z naszego grona Pani mgr Marianna Ruszkiewicz - wspaniały człowiek, nauczyciel, wychowawca wielu pokoleń inwalidów wzroku. Ze szkołą masażu leczniczego w Krakowie związana była od początku jej istnienia - czyli od 1953 roku. Jako nauczycielka pisma punktowego, otworzyła drogę do wiedzy setkom niewidomych słuchaczy. Znali Ją wszyscy absolwenci naszej szkoły, których krok po kroku, litera po literze wprowadzała w tajniki pisma punktowego. To dzięki Niej pod palcami niewidomych chaotyczne zbiorowisko brajlowskich kropek formowało się w określonym szyku i nabierało treści i sensu. Życie Jej nie rozpieszczało, nie szczędziło trudności, potrafiła jednak się im przeciwstawić. Cechował Ją niezwykle poważny stosunek do życia i problemów, jakie ono niosło. Rzadko się śmiała, ale miała to wielkie szczęście, że w Jej otoczeniu zawsze było grono życzliwych, oddanych przyjaciół. Jej sposób na życie - to praca. Praca rzetelna, sumienna. Umiała wymagać wiele od siebie i od innych. Obowiązkowa, systematyczna, niezwykle skrupulatna i dokładna. Te właśnie cechy starała się zaszczepić młodzieży. Szanowali Ją wszyscy za wiedzę i dużą kulturę osobistą, za rzadką umiejętność pokonania własnych słabości. Za znoszenie z godnością przeciwności losu. Była zawsze otwarta na ludzkie sprawy, cierpienia i radości. Zainteresowania humanistyczne pozwalały Jej lepiej rozumieć drugiego człowieka. Imponowała mocno ugruntowanymi zasadami moralno-etycznymi. Przemijają lata. Nowe roczniki słuchaczy przewiną się przez mury naszego studium. Życie trwa. Czas Pani Marianny Ruszkiewicz już upłynął. Skończyły się Jej troski, ale choć 5 grudnia odeszła od nas na zawsze, niewątpliwie zostawiła cząstkę siebie wśród nas. Dziś wspominamy Ją z uczuciem szacunku, sympatii i żalu.  

 Pochodnia, luty 1992