Biografia prasowa  

 

Czesław Wrzesiński  

  Jeden z organizatorów  spółdzielni  niewidomych we Wrocławiu  

Członek zarządu Związku Spółdzielni  Niewidomych w Warszawie w latach 1957-1961

Zasłużony działacz  Okręgu PZN w Łodzi  

 

KRONIKA ŻAŁOBNA

27 października ubiegłego roku grono przyjaciół odprowadzało na miejsce ostatniego spoczynku jednego z najbardziej zasłużonych naszych działaczy - CZESŁAWA WRZESIŃSKIEGO. Pochowano go na cmentarzu Zarzewskim w Łodzi.

Czesław Wrzesiński urodził się w Łodzi 4 lipca 1917 roku. Jako mały chłopiec, na skutek choroby, stracił wzrok. Już w szkole podstawowej dla niewidomych dał się poznać jako uczeń koleżeński i przedsiębiorczy, o pogodnym usposobieniu. Te cechy przez cale życie zjednywały mu przyjaciół. Wojna udaremniła naukę gry na organach w Instytucie Głuchoniemych i Ociemniałych w Warszawie, a po okupacji nie było czasu na jej kontynuowanie. W pierwszych dniach po wyzwoleniu reaktywowany został Związek Niewidomych Miasta Łodzi, w czym niemały udział miał Czesław Wrzesiński. Aktywnie uczestniczył również w pracach organizacyjnych Związku Pracowników Niewidomych RP. Był jednym  z pionierów naszej spółdzielczości. Pomagał w organizowaniu spółdzielni w Poznaniu. Wkrótce jednak przeniósł się do Wrocławia. Tu rozpoczął pracę najpierw jako instruktor szczotkarstwa w Zakładzie Dzieci Niewidomych, a potem w spółdzielni szczotkarsko-koszykarskiej „Niewidomy", której był założycielem, a następnie od roku 1951 do 1956 prezesem. Był nie tylko świetnym organizatorem i kierownikiem, ale również dobrym, szczerym kolegą. Brał chętnie udział w życiu świetlicowym, co niewątpliwie miało duży wpływ na rozwój działalności kulturalnej spółdzielni.

W 1957 r. Czesław Wrzesiński przeniósł się do Warszawy, gdzie przez cztery lata pracował jako członek zarządu Związku Spółdzielni Niewidomych. Później powrócił do Łodzi. Tutaj pełnił różne funkcje kierownicze w Spółdzielni Niewidomych „19 Stycznia".

Czesław Wrzesiński przez całe życie pracował dla niewidomych, był zawsze tam , gdzie działo się coś ważnego. Nie unikał również odpowiedzialnej i trudnej pracy społecznej. Do ostatnich dni swego życia pełnił funkcję przewodniczącego zarządu łódzkiego okręgu PZN.  Pamięć  

jego czynów pozostanie wśród nas na zawsze.

W uznaniu zasług w pracy zawodowej i społecznej otrzymał rozmaite odznaczenia, a wśród nich Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski. W zmarłym tracimy szczerego przyjaciela i niestrudzonego działacza.

Cześć Jego Pamięci!

Tadeusz Józefowicz