„zawsze redaktor”
Pytania
1. Przez 40 lat decydowałaś jakie książki trafią do rąk niewidomych i niedowidzących czytelników. Jakimi kryteriami kierowałaś się w doborze książek, jakie cele Ci przyświecały, co chciałaś osiągnąć? 2. Jak rozpoznawałaś potrzeby i oczekiwania czytelników, w jakim stopniu wpływały one na dobór książek, czy były spotkania z czytelnikami, a jeśli tak, jak one wyglądały? 3. Czym Jeszcze redakcja nieperiodyków, poza organizowaniem książek i podręczników do druku i nagrań, zajmowała się dodatkowo ? 4.Jak narodziła się koncepcja zaproszenia do nagrywania książek wybitnych aktorów scen polskich, czy chętnie się godzili na współpracę, którzy i dlaczego najbardziej zapadli Ci w pamięć? 5. Jaką rolę w Twoim życiu odgrywa literatura - i szerzej - kultura, co dają Ci książki, czy możesz się bez nich obejść, a jeśli nie, to dlaczego? 6.Czy autorzy, gdy występowałaś do nich o wyrażenie zgody na druk czy nagranie dzieła, interesowali się niewidomymi, jeśli tak, jak się to wyrażało? 7. Dlaczego całe swe życie zawodowe poświęciłaś kształtowaniu kultury ludzi z inwalidztwem wzroku8. Jakie formy przybierały Twoje Kontakty ze środowiskiem niewidomych, czy byłaś zadowolona ze spotkań z czytelnikami , a jeśli tak, dlaczego? 9. Czy mogłabyś wymienić kilka ludzi , którzy najbardziej zasługiwali na szacunek i pamięć, dlaczego? a10. czy stykałaś się z sytuacją, kiedy niewidomi czynnie włączali się w tworzenie kultury, Jakie formy podziwiałaś najbardziej, dlaczego, Co w tej dziedzinie chciałabyś zalecić, co najbardziej zasługuje na upowszechnienie? a11.Jakie jeszcze inne, dodatkowe zadania podejmowałaś w czasie pracy zawodowej? Wiem, że napisałaś wiele artykułów.
Faktem jest, że Danuta wywarła duży wpływ a życie kulturalne niewidomych. Przez 40 lat dobierała książki do druku i nagrywania na kasety magnetofonowe. Decydowała o tym, co będzie czytane, a znajomość literatury i wyczucie estetyczne ma duże, więc i dobór książek był dobry. Jej zasługą jest zaangażowanie do czytania dużej liczby wybitnych aktorów. Dzięki niej, ich głosy zostały na bardzo długo utrwalone, bo choć żywot taśm magnetofonowych się kończy, to czytanie książek zostało przeniesione na inne, nowoczesne czytniki Danuta Tomerska przez ponad 30 lat prowadziła w Pochodni rubrykę: Zapowiedzi wydawnicze, w której omawiała wydane książki, okoliczności w jakich powstały, a także życie ich autorów. To bardzo pomagało wybrać najbardziej odpowiednią lekturę. Przez prawie 10 lat, w każdym numerze Pochodni był jej artykuł pt Warto wiedzieć. To była stała rubryka. Omawiała w niej różne wydarzenia kulturalne na przestrzeni dziejów. Czytelnicy bardzo chcieli, domagali się aby te artykuły wydać w formie książkowej, ale to się nie udało. Poza tym wszystkim, dużo jeździła po kraju, miała spotkania z czytelnikami, znała ich potrzeby, a to ułatwiało jej pracę. Po odejściu Danuty z PZN, cała ta działalność upadała, aż teraz prawie całkowicie zanikła, bo nie było nikogo, kto by potrafił tak jak ona, włożyć w nią serce i rozum. |