Zofia Krzemkowska

Starsi niewidomi oczekują (cz. 2)

 

Z okazji Roku Seniora (2007) przekazałam centralnym władzom PZN 14 wniosków. Żaden z nich nie został zrealizowany, mimo że od ich złożenia minął rok. Nie otrzymałam też odpowiedzi, że nie nadają się do realizacji. Podaję więc te wnioski jako podsumowanie oczekiwań starszych niewidomych.

 

 WNIOSKI

 

1. Uwzględnić w planie tematycznym posiedzeń Plenum, Prezydium ZG, okręgów i zarządów kół temat: "Sytuacja starszych niewidomych i słabowidzących na terenie ich działania" z udziałem zaproszonych przedstawicieli członków tej grupy wiekowej.

2. Zapraszać do organów związkowych byłych działaczy, wykorzystywać ich doświadczenie życiowe i fachową wiedzę zlecając do opracowania poszczególne zagadnienia - wykłady.

3. W planowanej działalności Związku uwzględnić specyficzne problemy i potrzeby osób starszych dostosowując formy do ich możliwości.

4. Ustalić przez koła PZN konkretne problemy i potrzeby osób starszych, udzielić skutecznej pomocy w ich rozwiązaniu przez dotarcie do zainteresowanych.

5. Okazać pomoc i zainteresowanie byłym działaczom, którzy przepracowali na rzecz niewidomych - pełniąc odpowiedzialne funkcje przez wiele lat - zapraszając ich do lokali związkowych, a w wypadku poważniejszej choroby odwiedzając ich w domach.

6. Ocalić od zapomnienia pamięć o zmarłych działaczach, nawiedzając ich groby, pamiętać o jubileuszach. Ich wkład w dorobek Związku jest bezsporny. Nie wolno o nim zapomnieć. Trzeba go znać, o nim pamiętać, do niego wracać. Powrót do korzeni, czerpanie z przeszłości tego co wartościowe, świadczy o naszej mądrości.

7. W pracy ze starszymi trzeba wyeliminować: pośpiech, brak czasu dla nich, zadbać o właściwy przepływ informacji, tak aby starszy interesant czuł się dobrze we własnej organizacji, a nie jak intruz, który komuś zabiera czas. Okazane zainteresowanie, prowadzony dialog, stwarzają właściwy klimat w pracy organizacji, poprawiają stosunki międzyludzkie, korzystnie wpływają na samopoczucie. W dobie powszechnego pośpiechu jest to szczególnie ważne.

8. W programie działalności Związku uwzględnić problematykę osób starszych ze względu na dużą liczbę tych członków i fakt, że wiele jest do zrobienia w tym zakresie.

9. Ze względu na permanentny brak przewodników dla samotnych niewidomych, którzy z tego powodu muszą ograniczyć swoją aktywność, PZN powinien włączyć się do pozyskiwania wolontariuszy, którzy przed przystąpieniem do współpracy z niewidomymi powinni być przeszkoleni i sprawdzeni.

10. Uwzględnić problematykę osób starszych w organie związkowym "Pochodnia" i w lokalnych czasopismach okręgów.

11. Centrum Rehabilitacji ZG PZN powinno opracować aktualny, nieprzestarzały program turnusu rehabilitacyjnego dla osób starszych, z uwzględnieniem wymogów geriatrii, tematów i zajęć interesujących te grupy wiekowe, odbywanych w zwolnionym tempie, dostosowanych do indywidualnych potrzeb i możliwości rehabilitacyjnych. Preferowana integracja pokoleń na tego typu turnusach nie zawsze daje pożądane efekty. Uwzględniając szybszą męczliwość i trudności w dłuższej koncentracji uwagi, program turnusu nie może być przeładowany.

12. PZN zrzesza w znacznym procencie osoby starsze, niezrozumiała jest więc powszechna obojętność w stosunku do byłych pracowników Związku i jego zakładów własnych. Należy ten problem uregulować centralnie, w celu objęcia ich niektórymi świadczeniami socjalnym.

13. Nawiązać kontakt z domami pomocy społecznej, w których przebywają większe grupy niewidomych, w celu zapoznania się z warunkami bytowymi tych mieszkańców i wyposażenia ich w sprzęt rehabilitacyjny, np. w laski, czytaki, zegarki, czujniki poziomu cieczy i możliwości korzystania z książki mówionej i prasy środowiskowej.

14. W celu zaktywizowania starszych osób, stworzyć właściwy klimat i warunki do pracy społecznej, bo fałszywie pojęta konkurencja i odsyłanie ich do kół, nie sprzyjają aktywizacji.