W dniu 1 września 1975 r., po maturze i wakacjach, pracę w biurze ZG PZN podjęła młodziutka Elżbieta Oleksiak. Nie miała wówczas zielonego pojęcia o niewidomych ani o pracy biurowej i była srodze wystraszona. Z tego powodu nie została zatrudniona w biurze warszawskiego okręgu PZN, do którego wcześniej się zgłosiła. Dowiedziała się, że potrzebują kogoś doświadczonego.  

Pracę w biurze ZG zaczynała w nowo powstającym Dziale Tyflologicznym. Przez jakiś czas pracowała również w sekretariacie, czytała pocztę, łączyła rozmowy telefoniczne i podejmowała gości herbatą oraz kawą, jeżeli udało się ją zdobyć.  

Następnie Ela awansowała na stanowisko kierownika Działu Tyflologicznego. Obecnie jest kierownikiem Działu Rehabilitacji.  

Przez 25 lat uczestniczyła chyba w siedmiu Zwyczajnych Zjazdach naszej organizacji i w dwóch częściach Zjazdu Nadzwyczajnego. Zawsze brała udział w pracach komisji zjazdowych, sporządzała protokoły z ich pracy, opracowywała projekty uchwał, czytała materiały zjazdowe itp.  

Przez 25 lat uczestniczyła chyba w setce plenarnych posiedzeń ZG PZN, w kilku setkach posiedzeń Prezydium i tysiącu zebraniach różnych komisji, sekcji, rad i zespołów roboczych.  

Oczywiście, jej rola nie ograniczała się do udziału w różnorodnych zebraniach. Uczestniczyła przede wszystkim w wielu pracach merytorycznych.

Elżbieta Oleksiak wniosła wielki wkład pracy w podejmowanie i rozwiązywanie najtrudniejszych problemów naszego środowiska. Jej udział w tworzeniu programów pomocy małym niewidomym dzieciom, głuchoniewidomym, słabowidzącym, ociemniałym z powodu cukrzycy, niewidomym chorym na stwardnienie rozsiane i wreszcie niewidomym w podeszłym wieku jest ogromny. Podobnie wniosła liczący się wkład w wypracowanie koncepcji map dla niewidomych i słabowidzących oraz w opracowanie około czterdziestu konkretnych map politycznych, fizycznych, historycznych i gospodarczych.  

Uczestniczyła w charakterze instruktora oraz kierownika w dziesiątkach specjalistycznych turnusów rehabilitacyjnych, głównie dla niewidomych ze złożoną niepełnosprawnością.  

Elżbieta Oleksiak jest autorką lub współautorką wielu wystąpień do władz, opracowań z dziedziny rehabilitacji i wartościowych artykułów. Jest też współautorką książki pt. "Edukacja niewidomych i słabowidzących chorych na cukrzycę". Od początku angażowała się również w pracy redakcyjnej nad przygotowaniem do druku wielu pozycji książkowych z dziedziny rehabilitacji oraz innych wydawnictw tyflologicznych.  

W okresie zatrudnienia ukończyła studia pedagogiczne na Uniwersytecie Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie i była stypendystką Szkoły Perkinsa dla Niewidomych w Watertown koło Bostonu w USA. W ramach stypendium podnosiła kwalifikacje przez kilka miesięcy w Stanach Zjednoczonych Ameryki Północnej.  

Obecnie mgr Elżbieta Oleksiak jest specjalistką liczącą się również poza granicami naszego kraju. Pomaga jako ekspert Międzynarodowego Programu Hilton-Perkins m.in. Litwinom, Łotyszom i Słowakom oraz bierze udział w międzynarodowych konferencjach.  

Mgr Elżbieta Oleksiak jest nadzwyczajnym członkiem naszego Związku oraz działaczką Towarzystwa Pomocy Głuchoniewidomym.  

Redakcja "Biuletynu Informacyjnego" składa koleżance Eli najserdeczniejsze gratulacje i najserdeczniejsze życzenia.

Gratulujemy wspaniałego dorobku w pracy zawodowej i działalności społecznej. Gratulujemy uznania polskich niewidomych i słabowidzących oraz uznania krajowych i zagranicznych specjalistów rehabilitacji osób z dysfunkcjami wzroku.  

Życzymy następnych 25-u lat pracy w naszym środowisku i sukcesów, które będą co najmniej  

   takie, jak te z lat minionych.  

Biuletyn Informacyjny wrzesień   2000

 Jubileuszowy turnus  

      ZOFIA KRZEMKOWSKA