Biografia prasowa  

 

Ewa Nowicka Rusek  

profesor  socjologii Uniwersytetu Warszawskiego

 

   Pani Profesor  

Państwo N. przez długie lata małżeństwa nie mogli doczekać się dziecka, toteż gdy wreszcie urodziła im się córeczka, nadali jej imię Pierwszej Kobiety.  

Mimo słabego wzroku dziewczynka uczęszczała do zwykłej szkoły przy ulicy Tamka w Warszawie. Dzięki tej decyzji swych rodziców Ewa już od najmłodszych lat uczyła się funkcjonować wśród osób pełnosprawnych.  

Wyniki Ewy w nauce były tak dobre, że bez trudu zdała egzaminy wstępne do liceum ogólnokształcącego, a w cztery lata później na kierunek socjologii Uniwersytetu Warszawskiego.  

Pomyślna passa Ewy trwała przez całe jej studia, tylko ten słaby od urodzenia wzrok stale się pogarszał. Najwyższe oceny zapewniły Ewie stypendium naukowe. Jej profesor spodziewał się, że zostanie na uczelni i skierował ją na studia doktoranckie. Gdyby tak Ewie udało się jeszcze rozwiązać problem łatwego dostępu do literatury. W rodzinie Ewy wykształcenie i wiedza uznawane były zawsze za wartości nadrzędne, toteż jej ojciec, który bardzo dobrze opanował wymowę angielską, z entuzjazmem poświęcał swój wolny czas na czytanie literatury. Jego umiejętności bardzo się przydały, gdyż ogromna większość książek i czasopism z dziedziny nauk społecznych ukazuje się właśnie w języku angielskim.  

Pracę doktorską pani Ewa obroniła po niespełna czterech latach studiów, a jej poziom zapewnił etat pracownika naukowego Uniwersytetu Warszawskiego.  

Praca doktorska została opublikowana w postaci książki i z biegiem czasu książek autorstwa pani Ewy przybywało coraz więcej. Po  ośmiu latach pracy naukowej jedna z publikacji pani Ewy stała się podstawą rozprawy habilitacyjnej.  

Wykłady pani Ewy N. mają wysoką frekwencję. Jej szeroka wiedza i niezwykła osobowość przyciągają młodych ludzi. Pani Ewa jest więc promotorem licznych prac magisterskich i doktorskich. Dość szybko pod kierownictwem pani Ewy powstał zespół młodych współpracowników, który podejmuje interesujące i nowatorskie badania poświęcone głównie wszelkiego rodzaju mniejszościom: narodowościowym, religijnym i kulturowym. Stale rozszerzają się międzynarodowe kontakty kierowanego przez panią Ewę zespołu. Dzięki temu napływają zaproszenia na konferencje i propozycje prowadzenia wspólnych badań. Świetna znajomość języków: angielskiego, francuskiego i rosyjskiego ułatwia taką współpracę, a wysoki profesjonalizm i duży talent organizacyjny pani Ewy zapewniają pomyślny przebieg podejmowanych przedsięwzięć. Niemieccy naukowcy z uniwersytetu w Bielefeld, którym zaimponowały dokonania pani Ewy, stwierdziwszy, że nie posiada ona nowoczesnych urządzeń przydatnych niewidomym w pracy naukowej, znaleźli środki na zakup komputera, syntezatora mowy, skanera z programem rozpoznającym pismo drukowane oraz kilku słowników na płytach CD-ROM. Na bazie tych nowych możliwości technicznych tempo powstawania publikacji naukowych znacznie wzrosło.   

Nominacja na profesora jest już tylko konsekwencją poziomu i znaczenia przeprowadzonych badań. Fakt ten sprzyja działalności zespołu kierowanemu przez panią Ewę, nadając jej jeszcze większego rozmachu.

Współpracę z panią profesor umilają wielostronne jej zainteresowania. Przy jej akompaniamencie na fortepianie lub gitarze można przyjemnie pomuzykować.

Jest także świetnym towarzyszem w czasie górskich wędrówek. Przebywając z panią Ewą odnosi się  wrażenie, że brak wzroku w niczym jej nie przeszkadza.

Zeszyty Tyflologiczne 19 2001