„zawsze redaktor”
Spotkanie aktywu posunie naprzód nasze sprawy - wywiad z prezesem Zarządu Głównego PZN - Mieczysławem Michalakiem Jadwiga Stańczak Wiadomość o mającej się wkrótce odbyć kilkunastodniowej naradzie czołowego aktywu PZN wzbudziła w naszym środowisku żywe zainteresowanie. Aby uzyskać bliższe wiadomości o tej imprezie, udaję się do prezesa Zarządu Głównego PZN - Michalaka, prosząc go o udzielenie mi wywiadu dla czytelników "Pochodni" na temat planowanej konferencji. Prezesa zastaję w gabinecie. Rozmowę naszą co chwila przerywają niecierpliwi interesanci i ostry dzwonek telefonu, mimo to udaje mi się zabrać sporą garść ciekawych wiadomości. - Czy możecie, towarzyszu prezesie, uchylić rąbka tajemnicy i powiedzieć, jaka jest geneza projektu narady? - Oczywiście. Konieczność zwołania narady wyniknęła z potrzeby opracowania naukowych zasad dla dalszej działalności naszej organizacji i właściwego przygotowania programu na Trzeci Zjazd PZN. Trzeba podkreślić, że niestety zarówno uchwały pierwszego, jak i drugiego Zjazdu PZN nie były oparte na podstawach naukowych, co wyraźnie dało się odczuć przy ich realizacji. - Program konferencji jest już chyba ustalony? - Tak. Rozpocznie się ona 6 stycznia 1958 roku i będzie trwała dwa tygodnie. Uczestniczyć w niej będą ludzie, którzy potrafią wnieść znaczny wkład do naszego dorobku naukowego. A oto tematy referatów i nazwiska referentów: 1. temat wstępny: sytuacja niewidomych za granicą jako tło dla kierunków ustawiania spraw niewidomych w Polsce; referenci: dr Włodzimierz Dolański - kraje zachodnie, Jan Silhan - kraje demokracji ludowej. 2. Troska o poziom kulturalno - społeczny niewidomych i możliwości oddziaływania na wzrost tego poziomu - życie zbiorowe i indywidualne - alkoholizm, chuligaństwo, środki zaradcze; rozrywki i życie świetlicowe, dokształcanie, rozbudzanie zainteresowań, potrzeb kulturalnych i intelektualnych, oddziaływanie na wzrost aktywności społecznej; warunki bytu a problem poziomu moralnego, problem koedukacji bądź odrębności w życiu internatowym; referenci: Stanisław Żemis, Stanisław Błaszczyk. 3. Stan zdrowotny niewidomych, wpływ trybu życia i pracy człowieka niewidomego na ten stan; środki zapobiegawcze schorzeniom zawodowym i troska o pełną sprawność fizyczną - wychowanie fizyczne, lecznictwo; referenci: Mieczysław Michalak, Jan Dziedzic. 4. Środki oddziaływania na prawidłowe ustawienie życia człowieka, tracącego wzrok, i człowieka, który wzrok utracił - współdziałanie z lecznictwem oftalmicznym, rehabilitacja, pomoc samotnym niewidomym i niewidomym z dodatkowym kalectwem oraz niezdolnym do pracy; referenci: dr Włodzimierz Dolański, Dr Ewa Grodecka. 5. Problem inteligencji niewidomej - szkolnictwo średnie i wyższe, kierunki studiów, obieranych przez niewidomych, praca niewidomych po wyższych studiach; referenci: Adolf Szyszko, Zygmunt Stepek. 6. Problem eugeniki na tle kwestii małżeństw niewidomych i kwestii dziedziczności kalectwa; referenci: Alina Skotnicka - lekarz. 7. Pozycja niewidomej kobiety - życie rodzinne, wykształcenie, rola społeczna; referenci: Maria Oczkowska, Jadwiga Stańczak. 8. Budżet rodzinny i jego realizacja na tle wzrostu zarobków niewidomych; referenci: Stanisław Żemis, Władysław Poleski. 9. Kierunki rozwoju form troski o byt i pozycję życiową niewidomych - charytatywność czy walka o samodzielność życiową; referenci: Halina Banaś, Jan Trznadel. 10. Izolacja niewidomych czy współżycie z widzącymi - formy i środki tego współżycia; problem odpowiedzialności prawnej i etycznej niewidomego w społeczeństwie; referenci: Stanisław Madej, Władysław Gąłąb. 11. Perspektywy ustawienia organizacji związkowej jako jedynego rzecznika spraw niewidomych w Polsce; budżet PZN jako instrument sprawnej i skutecznej działalności PZN; referenci: Stanisław Łuka, Zygmunt Jursz. Referaty będą opracowywane wspólnie przez dwoje referentów, bądź jeden z kolegów przygotuje referat, drugi koreferat. Po referatach odbędą się dyskusje. Wnioski z tych dyskusji rozpracowywać będą komisje. - Czy przemyślano sposób włączenia ogółu niewidomych w prace, które rozpocznie konferencja? - Tak, oczywiście. Prezydium Zarządu Głównego podjęło decyzję zwołania konferencji, gdyż przywiązuje duże znaczenie do jej wyników. Najlepiej opracowane materiały spośród wyżej wymienionych tematów będą rozesłane i poddane pod dyskusję jak najszerszego aktywu. Projektujemy zakwalifikowane przez naradę prace wydać w formie brajlowskich dodatków do "Pochodni", rozesłać je do oddziałów i klubów dyskusyjnych - po to, aby w oparciu o szeroką dyskusję opracować naukowe zasady naszej działalności. Zaczęliśmy już wprawdzie wydawać zeszyty szkoleniowe z zakresu tyflologii, opracowane przez nasz młody Ośrodek Tyflofogiczny przy Zarządzie Głównym PZN, lecz są to dopiero skromne początki, mamy nadzieję, że konferencja znacznie posunie naprzód te prace i nasze fachowe publikacje, uwzględniające doświadczenia z zagranicy, zostaną wzbogacone o nowe, wartościowe pozycje. - Pytanie ostatnie, najbardziej osobiste - jak Wy, towarzyszu prezesie, oceniacie projekt narady i czego się po niej spodziewacie? - Często słyszy się zarzuty pod adresem Zarządu Głównego, że w zbyt małym stopniu włącza do pracy związkowej niewidomą inteligencję. Sądzę, że konferencja przyczyni się do przełamania tych lodów i zbliży naszą inteligencję do Związku, a przez skonfrontowanie wiedzy teoretycznej z praktyką rozszerzy i pogłębi horyzonty jej prac. Rozpoczynając ten nowy etap naszej działalności, wypada nam zwrócić się do kolegów tyflologów z apelem: nasze sprawy w Waszych rękach. Pragnę również skorzystać z okazji i przekazać za pośrednictwem redakcji wszystkim niewidomym jak najserdeczniejsze życzenie noworoczne. Pochodnia, styczeń 1958
1958 |