„zawsze redaktor”
Medal Anny Sullivan dla Polski Tadeusz Majewski
W czasie Konferencji Międzynarodowej Rady do Spraw Edukacji Osób z Dysfunkcją Wzroku, która odbyła się w dniach 9-14 lipca 2000 r. w Krakowie, Prezes Towarzystwa Pomocy Głuchoniewidomym mgr Józef Mendruń został odznaczony Medalem Anny Sullivan. Odznaczenia dokonał Dyrektor Międzynarodowego Programu Hilton-Perkins p. Michael Collins z USA. Medal został ustanowiony w 1952 r. przez Szkołę Perkinsa dla Niewidomych w Watertown koło Bostonu w USA i przyznawany jest za wybitne osiągnięcia w rozwoju edukacji i rehabilitacji osób głuchoniewidomych. Wykonany jest z brązu o średnicy około 8 cm i grubości 0,5 cm. Na jednej stronie znajduje się wypukły wizerunek Anny Sullivan i napis: Anne Sullivan (1866 - 1936) oraz Perkins School for the Blind (Szkoła Perkinsa dla Niewidomych), a na drugiej: A legacy of hope for the deafblind (Spuścizna nadziei dla głuchoniewidomych) oraz imię i nazwisko właściciela medalu i data jego nadania. Wręczając Medal, Michael Collins podkreślił zasługi J. Mendrunia: - stworzenie w 1985 r. pierwszych programów rehabilitacyjnych dla dzieci i dorosłych osób głuchoniewidomych, - powołanie w 1991 r. Towarzystwa Pomocy Głuchoniewidomym, - zorganizowanie w 1992 r. konferencji dla osób zainteresowanych problematyką głuchoniewidomych z krajów Europy Środkowo-Wschodniej, - wpółpracę i pomoc dla rodziców dzieci głuchoniewidomych, powołanie Sekcji Rodziców Dzieci Głuchoniewidomych w ramach TPG, - aktywne działanie przez 9 lat i kierowanie przez następnych 6 lat Komisją do Spraw Osób Głuchoniewidomych Europejskiej Unii Niewidomych. Istotnym wydarzeniem była Europejska Konferencja Głuchoniewidomych zorganizowana przez Związek Głuchoniewidomych w Finlandii w 1996 r. Konferencji tej przewodniczył J. Mendruń. Prezes Mendruń, dziękując za to wyróżnienie podkreślił, że przyjmuje Medal jako wyraz uznania dla wszystkich pracujących na rzecz głuchoniewidomych w Polsce. Na osiągnięcia, które były podstawą tak zaszczytnego odznaczenia składa się praca specjalistów pracujących w różnych placówkach edukacyjnych i rehabilitacyjnych, rodziców, którzy starają się zapewnić najlepsze warunki rozwoju swoim głuchoniewidomym dzieciom w środowisku rodzinnym oraz praca członków TPG.
Gratulacje Tadeusz Majewski przedstawił Józefa Mendrunia wyłącznie jako działacza Towarzystwa Pomocy Głuchoniewidomym. Tak przedstawiona sylwetka oddaje tylko niewielką część jego osiągnięć. Założenie i działalność w TPG jest bowiem jedną z wielu prowadzonych przez mgr Józefa Mendrunia, a w każdej z nich ma on liczące się sukcesy. Sylwetkę tę uzupełniamy w telegraficznym skrócie. J. Mendruń z wykształcenia jest psychologiem. Posiada trzydziestotrzyletni staż pracy. W okresie tym przez blisko dwa lata pracował w Spółdzielni "Nowa Praca Niewidomych", a później w biurze Zarządu Głównego na stanowisku instruktora rehabilitacji. Następnie został kierownikiem warszawskiego okręgu PZN. Ze stanowiska tego przeszedł ponownie do pracy w ZG PZN, gdzie zorganizował Dział Tyflologiczny i był jego kierownikiem. W 1973 r. został wybrany do Prezydium ZG PZN, a w 1977 r. ZG powierzył mu po raz pierwszy funkcję sekretarza generalnego i kierownika Związku. W 1982 r. wrócił do pracy w Dziale Tyflologicznym na stanowisko kierownika. W 1987 r. został dyrektorem do spraw rehabilitacji w ZG PZN. W 1998 r. ZG powierzył mu ponownie funkcję sekretarza generalnego i powołał na stanowisko dyrektora Związku. Na stanowisku dyrektora J. Mendruń pracuje nadal. Do sukcesów J. Mendrunia zaliczyć należy: 1) organizowanie od podstaw działalności Związku na rzecz niewidomych ze złożoną niepełnosprawnością tj. głuchoniewidomych, niewidomych chorych na cukrzycę i niewidomych ze stwardnieniem rozsianym, 2) organizowanie działalności na rzecz słabowidzących, 3) rozbudowę działalności na rzecz niewidomych i słabowidzących dzieci oraz współtworzenie klubów rodziców niewidomych dzieci, 4) powołanie redakcji wydawnictw tyflologicznych, w ramach której wydawane są specjalistyczne czasopisma - "Przegląd Tyflologiczny", "Materiały Tyflologiczne", "Zeszyty Tyflologiczne" i "Nasze Dzieci", a także wiele wartościowych pozycji książkowych z dziedziny rehabilitacji niewidomych i słabowidzących, 5) współudział w wypracowaniu merytorycznych podstaw produkcji brajlowskich map, których kolorystyka dostosowana jest również do potrzeb słabowidzących, 6) współudział w wyprowadzaniu Związku z kryzysu po Nadzwyczajnym Krajowym Zjeździe Delegatów PZN w czerwcu 1998 r. Redakcja "Biuletynu Informacyjnego" składa mgr Józefowi Mendruniowi serdeczne gratulacje z powodu wyróżnienia tak prestiżowym medalem. Gratulujemy międzynarodowego uznania i wielkich osiągnięć. Życzymy dalszych, wspaniałych sukcesów; życzymy by Jego praca w dalszym ciągu była tak efektywna i pożyteczna dla niewidomych i słabowidzących jak dotąd. Biuletyn Informacyjny2000 /Fragmenty/
|