Edwin Kowalik na festiwalu

 

Młody niewidomy muzyk z Łodzi- Edwin Kowalik reprezentował szeregi niewidomej młodzieży na Światowym Festiwalu Młodzieży w Bukareszcie.

 Z radością informujemy, że Edwin Kowalik zdobył trzecie miejsce spośród trzydzieściorga sześciorga pianistów widzących. Jest to niewątpliwie duży sukces młodego pianisty i zachęta do dalszej pracy.

Edwin Kowalik studiował grę na fortepianie w klasie  Władysława Kędry w łódzkim Konserwatorium. Aktualnie przygotowuje się do Konkursu Chopinowskiego .

Wierzymy, że talent, wytrwała praca i zamiłowanie do muzyki pozwolą mu zająć dobre miejsce wśród uczestników konkursu.

 

Edwin Kowalik zdobywa brązowy medal

        na Konkursie Pianistycznym  w Bukareszcie

 

W czasie IV Światowego Festiwalu w Bukareszcie  odbył się konkurs pianistyczny, w którym wzięło udział trzydzieścioro sześcioro delegatów z różnych krajów, w tym dwóch delegatów z Polski. Jeden z nich to niewidomy pianista- Edwin Kowalik.

Konkurs składał się z dwóch etapów. W pierwszym, dwudziestominutowym etapie należało zagrać utwór klasyczny  oraz dowolny. Do drugiego etapu zakwalifikowało się czternaścioro pianistów. Program jego składał się z utworów współczesnych i jednego utworu wirtuozowskiego.

Laureatami zostało ośmiu pianistów. Pierwsze i drugie miejsce wspólnie zajęli pianiści radzieccy i rumuńscy, trzecie miejsce rozdzielono pomiędzy pianistów: chińskiego, francuskiego, polskiego i węgierskiego. Chlubne dla Polski odznaczenie - brązowy medal - otrzymał nasz kolega - Edwin Kowalik, który brał również udział w spotkaniach                     z delegatami z innych krajów. Na konkursowy program Kowalika składały się głównie utwory kompozytorów polskich- Chopina  i Szymanowskiego, a także Liszta, Kabalewskiego              i Beethovena. Występy niewidomego pianisty spotkały się  z entuzjastycznym przyjęciem rumuńskiej publiczności oraz młodzieży z wielu krajów. Kolega Kowalik występował kilkakrotnie na imprezach, urządzanych przez polską delegację.

Nasz młody, utalentowany, niewidomy pianista skończył  w maju z odznaczeniem Wyższą Szkołę Muzyczną w Łodzi w klasie profesora Władysława Kędry.  

Zdobyty przez Edwina Kowalika piękny, brązowy medal będziemy mogli obejrzeć na wystawie pt. "Praca i byt niewidomych" w Warszawie.

 Edwin Kowalik zdobywa brązowy medal   na Konkursie Pianistycznym  w Bukareszcie

 

W czasie IV Światowego Festiwalu w Bukareszcie odbył się konkurs pianistyczny, w którym wzięło udział trzydzieścioro sześcioro delegatów z różnych krajów, w tym dwóch delegatów z Polski. Jeden z nich to niewidomy pianista- Edwin Kowalik.

Konkurs składał się z dwóch etapów. W pierwszym, dwudziestominutowym etapie należało zagrać utwór klasyczny  oraz dowolny. Do drugiego etapu zakwalifikowało się czternaścioro pianistów. Program jego składał się z utworów współczesnych i jednego utworu wirtuozowskiego.

Laureatami zostało ośmiu pianistów. Pierwsze i drugie miejsce wspólnie zajęli pianiści radzieccy i rumuńscy, trzecie miejsce rozdzielono pomiędzy pianistów: chińskiego, francuskiego, polskiego i węgierskiego. Chlubne dla Polski odznaczenie - brązowy medal - otrzymał nasz kolega - Edwin Kowalik, który brał również udział w spotkaniach                     z delegatami z innych krajów. Na konkursowy program Kowalika składały się głównie utwory kompozytorów polskich- Chopina     i Szymanowskiego, a także Liszta, Kabalewskiego  i Beethovena. Występy niewidomego pianisty spotkały się  z entuzjastycznym przyjęciem rumuńskiej publiczności oraz młodzieży z wielu krajów. Kolega Kowalik występował kilkakrotnie na imprezach, urządzanych przez polską delegację.

Nasz młody, utalentowany, niewidomy pianista skończył  w maju z odznaczeniem Wyższą Szkołę Muzyczną w Łodzi w klasie profesora Władysława Kędry. Obecnie wchodzi w skład ekipy chopinowskiej, która przygotowuje się do Konkursu Chopinowskiego, mającego odbyć się w 1955 roku.

Zdobyty przez Edwina Kowalika piękny, brązowy medal będziemy mogli obejrzeć na wystawie pt. "Praca i byt niewidomych" w Warszawie.  

 

Edwinowi Kowalikowi- laureatowi konkursu   festiwalowego w Bukareszcie

 

Jadwiga Stańczak

Nie widziałeś gościnnego nieba nad Bukaresztem, ani radosnych twarzy swych kolegów z całego świata, ale słyszałeś szum skrzydeł białych gołębi i bicie tysięcy gorących, młodych serc.

Ofiarowałeś Etiudę Rewolucyjną, melodię kraju, w którym powstał i rozkwitł twój talent- niewidomy Pianisto. Melodię kraju, w którym rośnie Nowa Huta, a socjalistyczna, podniesiona z ruin Stolica wystrzela pod niebo braterskim Pałacem Kultury.

Powiadasz, że nie umiesz napisać artykułu politycznego. Czyż nie najlepszy artykuł popłynął spod Twoich palców tam, w stolicy bratniego kraju?

Ofiarowałeś młodzieży świata polonezy i mazurki, których dźwięki brzmią w letnim zmierzchu nad Starówką i kołyszą do snu drzemiące na barwnej sztukaterii starych kamienic gołębie. Te gołębie, które na Twym brązowym medalu wyfruwają z dłoni dziewczyny i chłopca, aby objąć przyjaznym lotem glob ziemski.

 

Pochodnia

Październik 1953