Biografia prasowa  

Halina Kuropatnicka Salamon  

nauczycielka  we wrocławskiej szkole dla  niewidomych dzieci

Działaczka na niwie kultury  

poetka

 

 

Strofki dla każdego

Halina Kuropatnicka-Salamon

Kto tak serca rozhuśtał lucerneńskim dzwonom?

Kto wyuczył je głębi wieczorów sierpniowych?

Kto je tak zestroił z zachodem słonecznym,

Żeby całe niebo wspólnym blaskiem grało?

Dźwięki lekko spadają na szumiące miasto.

Dzień zatrzymał się nagle na progu zachwytu.

Schodzi z dostojeństwem muzyka ku ziemi.

   Szuka cichych luster we wzruszonych twarzach.  

 

Halina Kuropatnicka-Salamon należy do średniego pokolenia pisarzy wrocławskich Związku Literatów Polskich, szczególnie znanych w życiu kulturalnym osób niepełnosprawnych.  

Urodziła się w Tarnopolu, skąd po wojnie, jako repatriantka, trafiła do Wrocławia. Tutaj podjęła naukę w Szkole Podstawowej dla Dzieci Niewidomych, potem w Liceum Pedagogicznym, by - równocześnie ucząc się i pracując - ukończyć polonistykę na Uniwersytecie Wrocławskim. Po uzyskaniu dyplomu dopełniła kwalifikacji wyższymi studiami zawodowymi w warszawskim Instytucie Pedagogiki Specjalnej.  

Halina Kuropatnicka-Salamon, oprócz umiejętności dydaktycznych, które wykorzystuje na co dzień w Ośrodku Szkolno-Wychowawczym dla Dzieci Niewidomych i Niedowidzących we Wrocławiu, posiada dar wspaniałego animatora uzdolnień artystycznych swoich podopiecznych. Sama także może poszczycić się sporym dorobkiem literackim i publicystycznym. Wydała m.in. następujące tomiki poetyckie: W lustrze 1990, Kasztanki 1991, Co nowego w starych bajkach 1991, Recepta na latanie 1991, Renkontoj 1992 (wiersze w języku esperanto), Wyszumiały liście 1993, Po tamtej stronie blasku 1993. Jej wiersze ukazały się w antologii "Przydział na świat" (Kielce 1993, Krajowe Centrum Kultury PZN).  

Utwory poetyckie, opowiadania, felietony i artykuły publicystyczne Haliny Kuropatnickiej-Salamon znajdują się w wydawnictwach brajlowskich, w kilku antologiach, a także w taśmotece Polskiego Radia.