Droga do sukcesu Andrzeja Adamczyka  rozpoczęła się w spółdzielni  Nowa Praca Niewidomych. Pracował w niej w latach   1956-1960. Spółdzielnia zapewniła mu podstawy egzystencji materialnej i socjalnej, ukończenie szkoły średniej oraz zdobycie pierwszego mieszkania.

Urodził się w marcu  1936 roku w Warszawie. W grudniu  1944 r. w wypadku z niewypałem (spowodowanym w czasie zabawy przez   przypadkowych chłopców) utracił wzrok.

 W   1955r.,  w Laskach,  uzyskał świadectwo ukończenia zasadniczej szkoły zawodowej oraz mistrzowski dyplom dziewiarza,  a Rok później został zatrudniony w "Nowej Pracy Niewidomych". Przez dwa lata  kierował radą nadzorczą spółdzielni.

 W 1961 r. podjął studia w Uniwersytecie Warszawskim na Wydziale Matematyczno-Fizycznym. ukończył je  w 1966 roku. Dwa lata później otrzymał pracę  w Instytucie Badań Jądrowych w Zakładzie Teorii Jądra Atomowego. Obronił pracę doktorską w dziedzinie fizyki. W 1976 r. przyjął, zaproponowane mu przez zarząd Towarzystwa Opieki nad Ociemniałymi w Laskach ,  stanowisko dyrektora liceum ogólnokształcącego, a w sierpniu   1981 . -   dyrektora całego  Ośrodka Szkolno-Wychowawczego im. Róży Czackiej, na którym pozostał do końca  życia.

 Wysokie walory intelektualne oraz postawa wobec ludzi  Adamczyka nie pozwoliły mu ograniczyć się tylko do pracy w Laskach. Traktowano go jako najwyższy polski autorytet w dziedzinie tyflotechniki. Te zagadnienia stanowiły tematy jego    wykładów w Uniwersytecie im. M. Curie-Skłodowskiej w Lublinie i w Wyższej Szkole Pedagogiki Specjalnej im. M. Grzegorzewskiej w Warszawie. Ministerstwo Oświaty i Wychowania  powołało go do Komisji przygotowania  programów i podręczników dla szkół specjalnych  przy Instytucie Kształcenia Zawodowego.

W 1964 r. we współpracy z Zakładem Wydawnictw i Nagrań Polskiego Związku Niewidomych  oraz Państwowym Przedsiębiorstwem Wydawnictw Szkolnych i Pedagogicznych     podjął niezwykle cenną dla niewidomych  pracę , którą kontynuował przez dwanaście lat. Adaptował podręczniki matematyczne i fizyczne dla szkół  podstawowych i  średnich ogólnokształcących do wydania systemie Braille’a.

 Drugim nurtem działalności dr Adamczyka była praca społeczna. W 1974r. wybrano go  do zarządu Towarzystwa Opieki nad Ociemniałymi w Laskach,  a pięć lat  później - na wiceprzewodniczącego zarządu. Od 1981  roku do listopada 1988 pełnił funkcję  wiceprzewodniczącego Zarządu Głównego PZN. Tu także podejmował najtrudniejsze zadania.

Nie zapominał o zakładzie, w którym rozpoczęło się jego samodzielne życie - "Nowej Pracy Niewidomych". Odwiedzał ją, interesował się jej trudnościami i osiągnięciami, a także losami członków załogi. Ze spółdzielnią do końca całym sercem czuł się złączony więzami  przyjaźni.

 W grudniu 1988 r. Andrzej Adamczyk zachorował. Diagnoza okazała się tragiczna - nowotwór mózgu. Zmarł  26 listopada 1989 roku.

 Dr Andrzej Adamczyk      należał do grona ludzi, którzy wywarli istotny  wpływ na losy niewidomych w Polsce. Osiągnął to nie tylko   dzięki swym  przymiotom intelektualnym i psychicznym , ale także   poprzez konsekwentną postawę wobec ludzi i  ofiarną pracę.